Tani zbulohet papunësia e fshehur në Evropë. Suedia në krye

Shifrat zyrtare të papunësisë nuk tregojnë të gjithë të vërtetën. Kur llogariten edhe personat që mund dhe duan të punojnë, por për arsye të ndryshme nuk klasifikohen si të papunë, statistikat ndryshojnë ndjeshëm.

Në eurozonë, papunësia ra në 6,2% në korrik, nga 6,3% në qershor, sipas Eurostat. Në gjithë BE-në, papunësia ishte 5,9%, që korrespondon me 13 milion persona.

Por kjo është vetëm maja e ajsbergut. Kur përfshihen edhe punonjësit me kohë të pjesshme që duan të punojnë më shumë dhe personat që mund të punojnë por nuk kërkojnë aktivisht punë, shifra rritet në 26,8 milion. Ku matja më e gjerë quhet “labour market slack” dhe tregon një pasqyrë më të plotë të tregut të punës.

Suedia në vendet më të larta

Mesatarisht, “labour market slack” në BE ishte 11,7% gjatë tremujorit të dytë të vitit 2025. Papunësia në Suedi ka shkuar nga 6,8% në 7% brenda një viti. Por kur llogariten edhe të gjithë grupet e tjera, përfshirë të “fshehtat”, shifra shkon në 18,8%, që vendos Suedinë ndër tre vendet më të larta në Evropë, së bashku me Finlandën (19,5%) dhe Spanjën (18,6%).

Më e larta është Turqia me 25,8%, ndërsa më të ulëtat janë Polonia (5,1%), Sllovenia (5,3%) dhe Malta (5,4%).

Katër grupe jashtë statistikave zyrtare

Eurostat përfshin katër kategori në matjen “labour market slack”:

• Personat e papunë.
• Punonjësit me kohë të pjesshme që duan dhe mund të punojnë më shumë.
• Personat që kërkojnë punë, por nuk mund të fillojnë menjëherë.
• Personat që mund të punojnë, por nuk kërkojnë aktivisht punë.

Grupi i fundit, shpesh quajtur papunësi e fshehur, ndryshon shumë nga vendi në vend. Në Turqi përbën 12,3%, më shumë se papunësia zyrtare prej 8,6%. Edhe Italia (6,6%) dhe Suedia (4,4%) janë të larta në këtë kategori.

“Nuk kërkojnë sepse ndjehet e kotë”

Dorothea Schmidt-Klau, drejtoreshë për tregun e punës dhe çështjet e të rinjve në ILO në Gjenevë, shpjegon se disa faktorë ndikojnë në dallimet mes vendeve. Një nga më të rëndësishmit është papunësia e gjatë, që ka bërë që njerëzit të mos besojnë më te sistemi.

“Dhjetëvjetëra papunësi e lartë kanë krijuar ndjesinë se kërkimi i punës është i kotë. Kur njerëzit besojnë se shanset për të gjetur një punë të përshtatshme janë të vogla, shpesh ndalojnë së kërkuari, edhe pse janë të gatshëm dhe të aftë të punojnë”, thotë ajo.

Ajo përmend edhe mungesën e mbështetjeve, si kujdesi i kufizuar ndaj familjes, dhe faktin se shumë punë nuk përputhen me pritshmëritë ose arsimimin e njerëzve.

Gjermania thyen trendin

Mes katër ekonomive më të mëdha të BE-së, Gjermania dallon. Me “labour market slack” prej 7,8%, ajo është e vetmja nën mesataren e BE-së. Franca (15%), Italia (15,4%) dhe Spanja (18,6%) janë në nivel të lartë.

Në përmbledhje, shifrat tregojnë se papunësia zyrtare është vetëm maja e ajsbergut. Kur llogaritet gjithë hendeku i fuqisë punëtore, pamja bëhet shumë më shqetësuese.

Burimi: Dagens PS