Të papunët vuajnë nga ankthi e depresioni, shumë nuk kërkojnë ndihmë.

Stresi, ankthi dhe depresioni janë problemet më të zakonshme mes personave të papunë. Psikologët tregojnë se shumë prej tyre ndihen aq të dështuar, sa nuk mendojnë se meritojnë të ndihen më mirë  dhe për këtë arsye nuk kërkojnë as ndihmë mjekësore.

Ricardo Correa, psikolog tek Min Doktor me përvojë në psikiatri dhe kujdesin parësor, thotë se papunësia shpesh sjell një ndjenjë pafuqie.

“Shumë përshkruajnë se jeta sikur ka ndaluar, se kanë humbur drejtimin dhe kontrollin”, shpjegon ai.

Faktorët e rrezikut

Edhe psikologia Louise Lind nga Mindler thotë se papunësia prek rëndë shëndetin mendor.

“Njerëzit humbin ndjenjën e përkatësisë shoqërore, ndihen të pavlerë sepse nuk kontribuojnë, përballen me stres ekonomik, humbin rutinat, flenë keq, ushqehen dobët dhe rrallë dalin jashtë”, tregon ajo.

Sa më gjatë të zgjasë papunësia, aq më shumë rritet rreziku për probleme mendore, thekson edhe Correa.

Studimet e konfirmojnë

Shkenca është e qartë: të papunët vuajnë më shumë nga problemet mendore. Një studim i kryer nga Fredrik Norström, kërkues në Universitetin e Umeås, tregoi se papunësia ul cilësinë e jetës së lidhur me shëndetin me 9,6%.

Në veçanti e rëndë është gjendja mendore: 24% më shumë të papunë raportuan ankth dhe depresion krahasuar me ata që kanë punë.

“Ky aspekt mungon plotësisht në debatin shoqëror. Duhet të flasim më shumë për ndikimin e papunësisë tek shëndeti”, thotë Norström.

Nuk shkojnë tek mjeku

Megjithatë, sipas psikologëve, të papunët kërkojnë ndihmë shumë më rrallë nga sa duhet. Shumë vuajnë në heshtje.

“Shpesh njerëzit vijnë për ankth ose depresion dhe vetëm gjatë bisedave zbulohet se janë të papunë. Ata nuk e kanë lidhur vetë këtë fakt”, shpjegon Louise Lind.

Vetëfajësimi dhe stigma

Sipas Lind, si punëdhënësit ashtu edhe Agjencia e Punësimit duhet të flasin hapur për ndikimin e papunësisë.

Këtë e mbështet edhe Andrea Kööhler nga Din psykolog, e cila shpesh u kujton pacientëve se nuk janë vetëm.

“Papunësia mund të vijë për arsye strukturore ose diskriminuese që individi nuk i kontrollon. Por shumica fajësojnë veten, mendojnë se janë dështakë dhe nuk shohin asnjë zgjidhje”, thotë ajo.

Si të thyhen spirala negative

Edhe pse psikologët nuk mund të ofrojnë punë, para apo strehim, ata ndihmojnë që pacientët të kujtojnë aktivitetet që u pëlqenin para papunësisë.

“Shumë njerëz bllokohen duke kaluar gjithë kohën vetëm duke kërkuar punë. Unë përpiqem t’i inkurajoj të bëjnë edhe gjëra që u japin kënaqësi”, thotë Kööhler.

Louise Lind shton se është e rëndësishme të ruash rutina, të kujdesesh për veten dhe të mbushesh me përvoja pozitive.

“Pasi ke bërë atë që është detyrimi yt në kërkimin e punës, duhet të lejosh edhe kohë për gjëra të mira për veten. Një ide e mirë është pjesëmarrja si vullnetar ose angazhimi në ndonjë shoqatë për të rigjetur ndjenjën e përkatësisë”, përfundon ajo.

Burimi: Arbete.se